Sed plane dicit quod intellegit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Bork Quid nunc honeste dicit? At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit.
Oratio me istius philosophi non offendit;

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Nam me ipsum huc modo venientem convertebat ad sese Coloneus
ille locus, cuius incola Sophocles ob oculos versabatur,
quem scis quam admirer quemque eo delecter.

Cum autem dispicere coepimus et sentire quid, simus et quid
ab animantibus ceteris differamus, tum ea sequi incipimus,
ad quae nati sumus.

Videsne quam sit magna dissensio? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nihil ad rem! Ne sit sane; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.

Bork: Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Quare attende, quaeso.: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Itaque fecimus.: Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Bork: Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit ultimum bonorum, quod ille;